Nachtwerk!

Donderdag 29 september Nachtwerk en een lange dag!
Het is vroeg dag, of liever: het is nog nacht als we om 3 uur vertrekken met de taxi uit Oostkapelle. Omdat we ook 10 uur in het vliegtuig door gaan brengen, hebben we er een comfortabel begin van gemaakt: we hebben de limo geboekt en zo zoeven we richting Schiphol. Mooi rustig op de weg zo!
Als we tegen 8 uur in het vliegtuig van TUI gestapt zijn, kan ik gelijk mijn vooroordelen tegen zo’n vakantievlucht herzien: een nieuw vliegtuig, een “Dreamliner” van alle gemakken voorzien!
De bemanning is bijzonder vriendelijk en professioneel, en ze zien er ook nog eens goed uit, kan de KLM een voorbeeld aan nemen 

10 uur later stappen we uit in Varadero Cuba. We zijn er!
Het is hier bijna 12 uur op de middag. We krijgen 6 uur cadeau.
Het eerste wat me opvalt bij het uitstappen is het licht. Behalve letterlijk zonovergoten, is het licht heel helder en haast wit. Erg mooi. En dan ook nog 30* Celsius. Zo gaan we van een prachtige warme nazomer in NL hier weer terug naar hoog zomer.
Geld wisselen is bijzonder op Cuba. Er zijn 2 soorten valuta, de pesos voor de inwoners (CUP) en de pesos voor de toeristen (CUC). Wij kunnen alleen de laatste kopen. Ze noemen ze hier Cuccis, en de grootste wens van de bewoners is aan zoveel mogelijk CUC te komen. Hun CUP is maar 1/25 waard van de CUC.
Je hoeft hier niet veel te shoppen voor de koers, er zijn geen concurrerende banken. Er is de Banco Nacional van de Staat. En er is 1 internationale bank.
Een pinpas is hier onbruikbaar, die kun je thuis laten. Met een creditcard kun je wat, maar niet met American Express of American Visa.
Voor 100 Euro krijgen we 107 CUC. Dat rekent dus vrij makkelijk.
Het Resort Memories is prachtig. Het ligt aan de Oceaan en wij hebben de kamers dicht bij zee. We lopen zo het strand op. Het hele complex is mooi aangelegd met veel ruimte, mooie bomen en planten en heel groen. Het zal hier dus wel eens regenen. Hier heeft iemand ooit groots gedacht om dit hier neer te zetten. Dat is indertijd door de VS nog van start gegaan, maar vervolgens niet afgemaakt. Daarna gefinancierd door Rusland maar ook niet echt afgemaakt. Uiteindelijk is er iemand zo slim geweest om te bedenken dat je hiermee buitenlandse valuta kon binnen harken. Alle hotels en resorts zijn van de staat. In dit land is 95% van de beroepsbevolking ambtenaar.
Bij de receptie is het een flinke drukte als we aankomen, dat wordt even wachten. Gezellige chaos is misschien wel de beste omschrijving. Achter de balie ontdekken we weinig logica. Maar wat je gelijk ziet is dat de medewerkers hun taak serieus nemen. Dat raffel je niet af. Ze zijn buitengewoon vriendelijk en al staan er 100 wachtenden, ze hebben tijd voor een praatje. Als we uiteindelijk dan toch de sleutels hebben, worden we met zo’n leuk golfkarretje met onze bagage naar de kamers gebracht. Ook hier weer een en al vriendelijkheid. Bij iedereen die hier werkt merk ik een soort van vanzelfsprekendheid op. Natuurlijk werk je, iedereen werkt hier. We moeten eens uitvinden hoe dat met werkeloosheid zit. Ik denk dat het amper bestaat: in dit systeem draagt iedereen bij.
Wat voor mij nieuw is, is een all inclusive arrangement. Ook daar had ik zo mijn vooroordelen over. Het blijkt heel prettig te zijn. Op deze plek zitten veel mensen uit Midden- en Zuid-Amerika en niemand heeft haast. Ik bespeur geen hebberigheid, voordringen of iets wat daar op lijkt. Zo lang je op het Resort bent, hoef je geen geld bij je te hebben. Makkelijk hoor. Het lijkt me ook niet zo makkelijk om Cuba op eigen gelegenheid te doen. Je beschikt niet over de bonnen voor basisvoedsel en restaurantjes zijn niet overal te vinden.
Om 8 uur in de avond is deze lange dag lang genoeg geweest. We rollen in ons bed en slapen de klok rond!