Nomadisch werken!
Door: Mineke
Blijf op de hoogte en volg Mineke
27 Oktober 2017 | Indonesië, Denpasar
De eerste dagen op Bali zoek ik altijd een soort “tussenstation” tussen West en Oost om te wennen aan het tijdsverschil, het klimaat, het eten en de cultuur. Dat zorgt voor een mooie zachte landing in de Oosterse wereld!
In dit hotel in Tuban is er nog wat contact met de buitenland-wereld. Op de tv zender BVN heb ik net de installatie van onze nieuwe regering mee gemaakt, en natuurlijk de gebruikelijke actualiteiten programma’s er achteraan. Steeds een dag later dan in NL maar wat maakt het uit en wat is tijd. Het relaxte tempo van hier went onmiddellijk. De staf hier is zo vriendelijk en ze hebben alle tijd, maken graag een praatje. En altijd: “Nice to have you back, madam” Natuurlijk, de zaken moeten hier wel doorgaan maar de mooie combi daarmee is dat ze het ook menen. Er is overal meer dan voldoende personeel, arbeid is hier een betrekkelijk goedkope factor. Veel jongeren kiezen voor een opleiding in de toeristische sector.
Verder is het nu best rustig, dat heeft te maken met de tijd van het jaar, maar ik begrijp dat sommige toeristen toch ook afwachtend en soms huiverig zijn voor een eventuele vulkaanuitbarsting. Het is nu rustig bij de vulkaan, er zijn nog wel steeds kleine aardbevingen en trillingen en elk moment kan het weer veranderen. Indonesië is niet alleen maar “de gordel van smaragd”, maar ook een gordel van vuur, het ligt precies op een breuklijn en dankt daar ook haar bestaan aan. Er zijn heel veel vulkanen. Aardbevingen zijn er voortdurend, momenteel vooral bij Nieuw Guinea en Sulawesi (het vroegere Celebes) , een flink eind hier vandaan, want NL is echt niks vergeleken met de omvang van dit land.
Voor de zekerheid heb ik in NL goeie maskers gekocht voor het geval er een uitbarsting zou zijn. Albert komt maandag aan en heeft ze bij zich! Er zitten bij een uitbarsting veel schadelijke stoffen en gassen in de lucht als de wolk deze kant op komt. De kans daarop is vrij klein, de wind staat meestal richting Lombok.
Momenteel zit ik in een trendy restaurantje aan de Oceaan, tussen het schrijven door een prachtig uitzicht op zee, heerlijk om zo in de verte te kunnen kijken. De eerste kilometers in zee zijn heel rustig, er liggen op een paar kilometers afstand grote betonnen wallen in zee en daar zie je de grotere golfslag. Dit is bescherming in geval van een tsunami. Overal zie je ook de bordjes “Evakuasie” staan. Zo weet je tenminste welke kant je op moet rennen als het water komt. Als geboren Zeeuw voel ik dat meestal ook wel aan, welke kant je op moet!
Vanmorgen ook de puntjes op de i gezet voor de activiteiten in de komende weken, wat laatste dingen regelen om de retreats goed te laten verlopen. Coachingsgesprekken uit NL die nog een vervolg vragen doe ik hier via skype, gaat perfect!
Nomadisch werken dus, niet slecht op deze prachtige plek. En als ik hier zo naar mezelf kijk, dan denk ik: het is niet zo moeilijk, iedereen kan dit. Natuurlijk heeft het mij veel tijd en veel uitzoekwerk gekost om te komen waar ik nu ben met mijn project Bali, maar moeilijk was het nooit. Waarmee ik maar zeggen wil dat een beetje groter dromen en een beetje groter denken gewoon loont!
Nergens hoor ik nu Nederlands praten, er zijn vrijwel geen Europeanen op dit moment. Veel Aziaten, dat wel, en ook weinig Australiërs, die hebben blijkbaar ook geen vakanties nu. Ik hoor zelfs geen Duits nu, in de regel kom je die overal tegen op deze planeet.
Bovenop mijn hotel is een zwembad met een fantastisch uitzicht. Daar is het ook steeds rustig, het is nu de perfecte tijd blijkbaar voor wie een beetje rust zoekt. Het water is heerlijk, en nergens is het koud hier. Of je nu in het zwembad gaat, er uit komt, onder de douche vandaan komt… altijd die heerlijk warme temperatuur. Vandaag is het 31* C. Er is een mooi strand hier, maar daar is het alleen in de vroege ochtend of in de avond lekker. De rest van de dag nauwelijks te doen.
Vroeg in de ochtend met je yogamat naar de zee, een van de fijnste ervaringen.
Dan is er ook veel natuurgeluid. Vogels fluiten dat het een lieve lust is, in de verte blaft er af en toe een hond, de oceaan maakt kleine kabbelende geluidjes.
Kortom: ik geniet van deze vrije dagen.
Morgenochtend vertrek ik naar de Villa in de buurt van Tanah Lot voor de Retreats en morgenavond nog even terug naar de luchthaven om mijn eerste deelnemer op te halen.
Ik heb er veel zin in.
Tropische groetjes voor jullie allemaal!
-
27 Oktober 2017 - 14:34
Danny Bastiaanse:
Jaloers Mineke!! Maar wel leuk om te lezen :) -
27 Oktober 2017 - 17:25
Joan:
Wat een heerlijk én warm begin van je reis! :-)
Schreef ze nadat ze net de kachel maar eens opdraaide om de 18,5 graad een beetje te verdrijven ;-) -
28 Oktober 2017 - 09:58
Patricia Buitelaar-Minderhoud:
Nomadisch werken :)
Leuk om zo een beetje mee te genieten! -
31 Oktober 2017 - 13:31
Marja:
Wat fijn dat je deze reis wilt delen, heerlijk om mee te genieten. Even wegdromen, denkbeeldig de zon voelen op je huid en ergens op de achtergrond hoor ik de tjitjak.... o, nee het is mijn voordeur bel. Oeps, ben weer wakker, maar het was weer even genieten van je verslag. -
02 November 2017 - 11:41
Marijke:
Lieve Mineke, vandaag de rust en tijd genomen om jouw reisverslagen te lezen! Wat allemachtig prachtig! Jouw manier van schrijven/vertellen heeft voor mij het effect dat ik helemaal voelbaar aanwezig ben! Mooi wat je allemaal uitlegt, want daar heb ik geen weet van! Dankjewel hiervoor.
Fijne dag en tot hete volgende verslag! Kleurige groeten van Marijke -
27 November 2017 - 10:04
Jacqueline:
Een beetje laat ingestapt met het lezen van deze reis.... maar ik lees ze allemaal. Ik zie wat jij schrijft helemaal voor me! En ja een beetje groter dromen kunnen we allemaal wel gebruiken ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley