Pahoa - Farmers Market
Door: Mineke
Blijf op de hoogte en volg Mineke
14 Januari 2018 | Verenigde Staten, Pāhoa
Pahoa: Farmers Market en een stevige wandeling
De grootste Farmers Market van the Big Island is in de buurt en is op zondag.
Ik kan mee rijden met mensen uit de B&B die uit Honolulu komen.
Een superleuke markt met een hoog hippie gehalte en ook heerlijke groenten en fruit. Ik heb er wel een uur of 3 doorgebracht, leuke gesprekken gehad met mensen uit de hele wereld die hier zijn blijven hangen en aan de kost komen door iets te maken en te verkopen.
Zo spreek ik o.a. een vrouw uit Zwitserland, hoog opgeleid en in de bankenwereld actief geweest. Na een paar jaar hield ze het voor gezien, reisde rond de wereld en streek 20 jaar geleden neer op Hawaii. Ze ziet er stralend uit en maakt prachtige sieraden. De missile threat heeft ze gemist, ze woont ergens aan de kust zonder internet. Aan haar kun je zien dat dat kan en dat je dan niet de weg kwijt raakt! Ik besluit bij haar het armbandje van Hawaii te kopen. In elk land waar ik kom ga ik met een armband weg en het wordt al een aardige rij!
Omdat ik op deze markt al een eind op weg ben richting Pahoa besluit ik dat te voet te doen. 3 miles, zeggen ze, het blijkt wat meer… ik denk wel 5… het wordt een mooie stevige tocht en zon en wolken wisselen elkaar af, goed te doen. Op zo’n moment is een hoed heerlijk. Een lastige vracht bij het reizen en steeds denk ik: ik laat die hoed achter, en elke keer ben ik weer blij dat ik dat niet gedaan heb.
In Pahoa wil ik lunchen, en daar blijk ik te kunnen kiezen uit de KFC, Mac, Burgerking en Subway. Nou, de laatste dan maar. Maar wat een bagger. Ook hier zit het broodje weer vol suiker, ik kan er niet aan wennen. Dan een kijkje in de supermarkt. Uiteindelijk vind ik een brood wat lijkt op volkoren, thuis blijkt ook dat vol suiker. Verder is Pahoa niks.
Met de taxi weer naar huis. In de B&B heb ik een kaartje van een taxi driver gekregen, werkt prima, hij is er snel en het is een leuke rit met deze man. Iemand die nadenkt over wat er beter kan in Amerika, leuk om te horen. We praten over de dreiging van gisteren. Was je bang, wil ik weten. No, I was concerned. Hij was gelijk gaan googelen gegaan en had uitgevonden dat een missile uit Korea er 38 minuten over doet om Honolulu te bereiken. Dat is wonderlijk. We hadden gister ook precies 38 minuten in spanning gezeten voordat het bericht kwam dat het vals alarm was. Wonderlijk. We zijn het er over eens dat er meer achter zat, wat ik al schreef gister.
Thuisgekomen lekker lezen op m’n terrasje, en er zingen weer hele vogelkoren voor me. Dat is hier fantastisch. Overigens zingen de vogels hier de hele nacht door. En de oceaan hoor je ook hard op de rotsen beuken. Dat vind ik heerlijk.
Wel liggen er oordoppen op de kamers voor mensen die hier wat minder op gesteld zijn.
De grootste Farmers Market van the Big Island is in de buurt en is op zondag.
Ik kan mee rijden met mensen uit de B&B die uit Honolulu komen.
Een superleuke markt met een hoog hippie gehalte en ook heerlijke groenten en fruit. Ik heb er wel een uur of 3 doorgebracht, leuke gesprekken gehad met mensen uit de hele wereld die hier zijn blijven hangen en aan de kost komen door iets te maken en te verkopen.
Zo spreek ik o.a. een vrouw uit Zwitserland, hoog opgeleid en in de bankenwereld actief geweest. Na een paar jaar hield ze het voor gezien, reisde rond de wereld en streek 20 jaar geleden neer op Hawaii. Ze ziet er stralend uit en maakt prachtige sieraden. De missile threat heeft ze gemist, ze woont ergens aan de kust zonder internet. Aan haar kun je zien dat dat kan en dat je dan niet de weg kwijt raakt! Ik besluit bij haar het armbandje van Hawaii te kopen. In elk land waar ik kom ga ik met een armband weg en het wordt al een aardige rij!
Omdat ik op deze markt al een eind op weg ben richting Pahoa besluit ik dat te voet te doen. 3 miles, zeggen ze, het blijkt wat meer… ik denk wel 5… het wordt een mooie stevige tocht en zon en wolken wisselen elkaar af, goed te doen. Op zo’n moment is een hoed heerlijk. Een lastige vracht bij het reizen en steeds denk ik: ik laat die hoed achter, en elke keer ben ik weer blij dat ik dat niet gedaan heb.
In Pahoa wil ik lunchen, en daar blijk ik te kunnen kiezen uit de KFC, Mac, Burgerking en Subway. Nou, de laatste dan maar. Maar wat een bagger. Ook hier zit het broodje weer vol suiker, ik kan er niet aan wennen. Dan een kijkje in de supermarkt. Uiteindelijk vind ik een brood wat lijkt op volkoren, thuis blijkt ook dat vol suiker. Verder is Pahoa niks.
Met de taxi weer naar huis. In de B&B heb ik een kaartje van een taxi driver gekregen, werkt prima, hij is er snel en het is een leuke rit met deze man. Iemand die nadenkt over wat er beter kan in Amerika, leuk om te horen. We praten over de dreiging van gisteren. Was je bang, wil ik weten. No, I was concerned. Hij was gelijk gaan googelen gegaan en had uitgevonden dat een missile uit Korea er 38 minuten over doet om Honolulu te bereiken. Dat is wonderlijk. We hadden gister ook precies 38 minuten in spanning gezeten voordat het bericht kwam dat het vals alarm was. Wonderlijk. We zijn het er over eens dat er meer achter zat, wat ik al schreef gister.
Thuisgekomen lekker lezen op m’n terrasje, en er zingen weer hele vogelkoren voor me. Dat is hier fantastisch. Overigens zingen de vogels hier de hele nacht door. En de oceaan hoor je ook hard op de rotsen beuken. Dat vind ik heerlijk.
Wel liggen er oordoppen op de kamers voor mensen die hier wat minder op gesteld zijn.
-
13 Februari 2018 - 17:22
Henriette Jansen:
Mineke, wat leuk om steeds je berichten te lezen en wat maak je veel mooie dingen mee. Geniet van het vervolg. Hartelijke groet en we blijven je volgen.
Lieve groet, Henriette -
13 Februari 2018 - 18:48
Mathea:
Mineke wat heb je toch een avontuur. Als er veel vogels fluiten is de roep van de dolfijnen. En dat met de branding van de zee lijkt het of ze je roepen. Dit heeft Linda Shay mij verteld. Wat mooi om te lezen. -
13 Februari 2018 - 23:12
Ineke Hyink:
Kan me zo'n markt goed indenken. Wat een verscheidenheid van mensen! Als je het over al het vogelgezang hebt, vraag ik me af of die fluitende kikkers daar ook bij horen.Toen ik met Wouter rn Crystal skypte dacht ik ook vogels te horen, maar dat waren kikkers. Heb die later op foto's kunnen zien. Ik krijg bijna zin om toch ook een keer naar Hawaii te gaan! Kijk uit naar het volgende verslag! Ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
