De levende stilte
Door: Mineke
Blijf op de hoogte en volg Mineke
16 November 2022 | Zuid-Afrika, Riebeek West
12/13 november
Na een rustige zaterdag thuis (in het teken van een jong poesje – Poemi – wat hier is komen wonen) en in het dorp, gaan we zondag weer op pad voor een wandeling. We rijden eerst naar de andere kant van de Kasteelberg, waar we midden in de natuur terecht komen. Daar stroomt de Riebeekrivier, nu een klein stroompje maar in de regentijd komt het water van de berg hier hard naar beneden.
Het drinkwater hier is geweldig van kwaliteit en komt rechtstreeks uit de bergen. Vrij van medicijnresten en pesticiden! En het is voor arm en rijk! De natuur maakt geen onderscheid.
De oevers van de rivier zijn mooi uitgesleten, haast gepolijst. Een mengeling van geel en rood.
Er liggen hier ook een paar boerderijen, echt in the middle of nowhere.
Zelfs de onderkant van de berg is in private handen, en je wandelt ook op privéterrein maar dat gaat in goed overleg.
Het is een prachtige wandeling, heerlijk warm maar altijd met dat frisse schone briesje ter verkoeling. We staan regelmatig stil om te luisteren naar de stilte.
Het is zo stil, zo kennen wij het niet meer. Bij ons is er altijd wel een autoweg in de verte te horen, maar hier helemaal niks. Dat is een weldadige stilte, waarin je helemaal samenvalt met de natuur.
Niet te verwarren met doodse stilte, want dat is het niet. Je hoort natuurgeluiden van vogels, soms het ruisen van de wind, het zingen van krekels. Het is een levende stilte, een wilde stilte. Hier voelt het alleen maar goed en niks anders, heilzaam.
We komen een mooi plekje tegen, met wat bankjes en stenen, omringd door bomen. Iemand heeft dit hier gecreëerd. We gaan er een tijdje zitten zonder ook maar een woord te zeggen. Wat een verademing, en wat een geluk dat er in de wereld zulke mooie plekken zijn. We hebben er thuis geen weet van.
We vervolgen onze weg om uiteindelijk weer in de auto te stappen, op weg naar de bewoonde wereld.
Lunchen bij Marras, wat volgeboekt is met zondagse families, maar waar ze toch nog een heerlijk plekje in de schaduw voor ons vrij maken.
Deze wandeling ga ik niet snel vergeten. Wat een geschenk!
-
16 November 2022 - 13:50
Mathea:
[e-1f499][e-1f496][e-1f49c][e-1f41d][e-1f41c][e-1f577]
-
16 November 2022 - 13:53
Mathea:
Ooo ik zie dat mijn verhaaltje er niet bijstaat.
Wat zul je dit missen als je weer thuis bent.
en wat geniet ik van jou. [e-1f496][e-1f496]
-
16 November 2022 - 15:01
Joan:
Geweldig Mineke! Wat een mooie omgeving om te wandelen en hoe bijzonder dat jij daar de wilde stilte ontmoet, dat is zeker een geschenk! Geniet ervan en sla het zoveel mogelijk op, zodat je er straks thuis nog van kunt nagenieten :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
