Weekje vrij!
Door: Mineke
Blijf op de hoogte en volg Mineke
22 November 2017 | Indonesië, Tanah Lot
Weekje vrij!
Het is nauwelijks bij te houden met schrijven, de tijd gaat zo snel!
Inmiddels ben ik alweer 4 weken op Bali en het verveelt nooit hier. Na alle feesten van de eerste weken dachten we dat het rustiger zou worden, maar dat is het nooit. Er overleed iemand in het dorp en dat betekende weer avonden lang priestergezang. Het hele dorp is daarbij betrokken en om beurten moeten er dan groepen ’s nachts de wacht houden. Omdat het een familielid was van 2 van onze stafleden, was de bezetting in de Villa minimaal. Eigenlijk heeft er dan niemand tijd om te werken. De uitvaart was een enorme ceremonie omdat het iemand was met veel aanzien. Het is jammer dat ik geen filmpje op dit blog kan plaatsen van de processie. Een bont en kleurrijk geheel, en geen droefenis zoals ik al eerder schreef, want de persoon gaat naar de voorvaderen om na een tijdje weer terug te keren. De stoet ging naar het strand waar de crematie plaatsvindt. En niks blijft verborgen. Een enorme fik erin en dat is allemaal zoals het gaat. Ondertussen is het heel gezellig, er wordt gegeten en gedronken, iedereen spreekt elkaar en heeft alle tijd. En we waren van harte welkom, we waren al op het strand en ook zonder sarong hoorden we er bij.
De dagen daarna waren onze stafleden doodmoe en om de beurt ziek van uitputting…
Nu zijn al mijn deelnemers vertrokken. Mijn zoon Albert en schoondochter Patricia zijn deze week bij mij in de villa Ayo en we genieten volop van de rust, het heerlijke eten van onze kokkin Ketut, de massages, het zwembad. Tijd om weer eens te schrijven.
Gister in de namiddag is de vulkaan Gunung Agung uitgebarsten, dat zat er al maanden aan te komen. Het was een kleine eruptie, we hadden het bijna niet meer verwacht. Nu is het spannend of dat een voorbode is van meer of dat het juist daarmee gedaan is. De bevolking is wederom geëvacueerd in een straal van 6 km. Terwijl ik zit te schrijven kijk ik uit op de vulkaan en er hangt nog een kleine rookpluim. Het lijkt zo dichtbij, maar toch 70 km verder.
Ik hoop dat het luchtverkeer in orde blijft, komend weekend krijg ik weer een deelnemer vanuit NL, en morgen vlieg ik zelf naar Singapore voor een paar dagen. Daar ben ik al zo vaak overgestapt, nu maar eens die stad bekijken!
Zondag a.s. start er weer een nieuwe Retreat periode.
De regentijd is nu echt begonnen. Terwijl ik dit schrijf is het 10 uur in de ochtend, dan is het altijd mooi weer en zonnig. Na de middag stapelen de wolken en rond 4 uur of later is er kans op een goeie plens water. Binnen de kortste keren staat alles blank. Lekker verfrissend maar daarna is het weer net zo warm en nog vochtiger.
Het is elke dag zo rond de 30* en in de nacht rond 26*
Ik zal bij dit verslag ook weer wat foto’s laden, dat duurt soms even dus die komen er later achteraan!
Warme tropische groetjes van hier naar het koude NL. Ik heb begrepen dat de Sint in het land is dus: Zet je schoen vast klaar!!!
Het is nauwelijks bij te houden met schrijven, de tijd gaat zo snel!
Inmiddels ben ik alweer 4 weken op Bali en het verveelt nooit hier. Na alle feesten van de eerste weken dachten we dat het rustiger zou worden, maar dat is het nooit. Er overleed iemand in het dorp en dat betekende weer avonden lang priestergezang. Het hele dorp is daarbij betrokken en om beurten moeten er dan groepen ’s nachts de wacht houden. Omdat het een familielid was van 2 van onze stafleden, was de bezetting in de Villa minimaal. Eigenlijk heeft er dan niemand tijd om te werken. De uitvaart was een enorme ceremonie omdat het iemand was met veel aanzien. Het is jammer dat ik geen filmpje op dit blog kan plaatsen van de processie. Een bont en kleurrijk geheel, en geen droefenis zoals ik al eerder schreef, want de persoon gaat naar de voorvaderen om na een tijdje weer terug te keren. De stoet ging naar het strand waar de crematie plaatsvindt. En niks blijft verborgen. Een enorme fik erin en dat is allemaal zoals het gaat. Ondertussen is het heel gezellig, er wordt gegeten en gedronken, iedereen spreekt elkaar en heeft alle tijd. En we waren van harte welkom, we waren al op het strand en ook zonder sarong hoorden we er bij.
De dagen daarna waren onze stafleden doodmoe en om de beurt ziek van uitputting…
Nu zijn al mijn deelnemers vertrokken. Mijn zoon Albert en schoondochter Patricia zijn deze week bij mij in de villa Ayo en we genieten volop van de rust, het heerlijke eten van onze kokkin Ketut, de massages, het zwembad. Tijd om weer eens te schrijven.
Gister in de namiddag is de vulkaan Gunung Agung uitgebarsten, dat zat er al maanden aan te komen. Het was een kleine eruptie, we hadden het bijna niet meer verwacht. Nu is het spannend of dat een voorbode is van meer of dat het juist daarmee gedaan is. De bevolking is wederom geëvacueerd in een straal van 6 km. Terwijl ik zit te schrijven kijk ik uit op de vulkaan en er hangt nog een kleine rookpluim. Het lijkt zo dichtbij, maar toch 70 km verder.
Ik hoop dat het luchtverkeer in orde blijft, komend weekend krijg ik weer een deelnemer vanuit NL, en morgen vlieg ik zelf naar Singapore voor een paar dagen. Daar ben ik al zo vaak overgestapt, nu maar eens die stad bekijken!
Zondag a.s. start er weer een nieuwe Retreat periode.
De regentijd is nu echt begonnen. Terwijl ik dit schrijf is het 10 uur in de ochtend, dan is het altijd mooi weer en zonnig. Na de middag stapelen de wolken en rond 4 uur of later is er kans op een goeie plens water. Binnen de kortste keren staat alles blank. Lekker verfrissend maar daarna is het weer net zo warm en nog vochtiger.
Het is elke dag zo rond de 30* en in de nacht rond 26*
Ik zal bij dit verslag ook weer wat foto’s laden, dat duurt soms even dus die komen er later achteraan!
Warme tropische groetjes van hier naar het koude NL. Ik heb begrepen dat de Sint in het land is dus: Zet je schoen vast klaar!!!
-
22 November 2017 - 09:22
Els Kuiper:
Ha Mineke,
Was is het toch weer leuk jouw verslag te lezen. Als je, net als jij, midden tussen de mensen woont, maak je toch het hele menselijk gebeuren mee hè! Zo'n begrafenis: wat hebben wij dan toch een zakelijke manier van begraven. Maar alles in zijn eigen cultuur en klimaat, dat is wel begrijpelijk.
ik ben mijn muren binnen aan het sausen, dus er is heel wat troep en alles is van zijn plaats. In het trappenhuis boven ben ik klaar. Zo direct begin ik aan de kamer. ik doe de kleinere muurtjes en zaterdag komt er iemand om de lange muren te doen. Het fijnere werk zoals bij de verwarmingsplaten doe ik toch liever zelf.
Verder is het weer de drukke periode bij Amnesty. We hebben op 9 december de schrijfmarathon bij de Drvkkery en in de bibliotheek in Middelburg en Vlissingen. Dat is een hele organisatie maar vorig jaar was het een groot succes. Ik heb nu genoeg mensen die twee uur willen begeleiden. Ook de kerstmarkten op de dorpen zijn weer gestart. Die materialen bestel en prijs ik en ik zorg voor de verspreiding ervan. Eind december ben ik weer blij dat alles achter de rug is. Het is een hele klus.
Het is wat somber weer maar het regent gelukkig niet. Als het zonnetje schijnt, is het heerlijk op het strand!
ik vond het de laatste keer heel gezellig bij Imagine! Leuk om Marian en jou weer te zien.
Als je weer terug bent, herhalen we dit hè! in april toch?
Geniet van je werk, de mensen om je heen, je kinderen en daarna......van je wereldreis!!
veel liefs van Els -
23 November 2017 - 11:29
Leni:
Lieve Mineke,
Wat leuk om te lezen! Ja zo gaat dat daar. Zouden we hier ook moeten doen... Ik ga je volgend en ben heel benieuwd naar je verdere reis!
liefs
Leni -
24 November 2017 - 22:51
Ineke Hyink:
Goed dat je ver genoeg van die vulkaan afzit!! Zolang de vliegtuigen maar kunnen vliegen, kun je in ieder geval weg!!! Leuk om je verslag te lezem (met moeite, kleine letters). Ineke Hyink -
27 November 2017 - 11:00
Fred:
Ha Mineke,
Leuk om te lezen. Het is hier ook regentijd. Het valt met grote bakken uit de lucht. Alleen de temperatuur is veel lager. Ook hier in mijn achtertuin staat het nu blank.
Hopelijk houdt die vulkaan zich in!
Hier zijn inderdaad de november-december rituelen begonnen. Sinterklaas. En Kerst kondigt zich overal al aan. Het is dus veel binnen vertoeven en dat heeft took wel iets gezelligs.
Schrijf maar veel op je reisblog, dan kan ik je goed volgen.
Fijne tijd daar en groeten aan Albert.
Liefs uit Zierikzee.
Fred
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
